آشنایی با گوشه ای از وظایف اداره ارتباطات ( روابط عمومی )

روابط عمومی (PR = Public Relations) چیزی جز تلاش در جهت محافظت و بهبود شهرت یک سازمان، شرکت و یا فرد مشخص نیست. در جهان رقابتی امروز، جایی که هر سازمانی به سختی برای بهبود تصویر مردم از برند خود تلاش می کند، روابط عمومی تبدیل به یک نیاز حیاتی شده است. برقراری ارتباط مناسب با عموم/مخاطب هدف، جزئی از ضروریات سازمانها شده است،اهمیت جایگاه روابط عمومی در عصر ارتباطات و در دورانی که اطلاع‌رسانی در همه عرصه‌ها پیشتاز است، دوچندان شده است به گونه ای که موفقیت سازمان‌ها، ادارات و شرکت‌ها و دوامشان در عرصه‌ها و فعالیت های تخصصی به عملکرد روابط عمومی‌های آن‌ها وابسته است .نوع کار روابط‌عمومی و مسئولیت‌هایی که برعهده این بخش قرار داده شده سبب شد تا حرفه روابط عمومی، ششمین شغل پراسترس در جهان شناخته شود. زیرا مدیران روابط عمومی‌ها افراد متخصص در زمینه کنترل آسیب‌ها هستند و بنابراین نیازمند توانایی تفکر و عمل سریع در شرایط پراسترس و تنش زا هستند.
مهمترین‌ وظیفه‌ روابط عمومی‌، شناخت‌ افکار عمومی‌ و نفوذ در آن‌ برای‌ جلب‌ رضایت‌ افکارعمومی‌ نسبت‌ به‌ سازمان‌ است‌ که‌ هم‌ در درون‌ سازمان‌ و هم‌ در بیرون‌ از سازمان‌ دنبال‌ می‌شود.بی‌تردید، این‌ وظیفه‌ در قالب‌ مجموعه‌ای‌ از فعالیت های‌ ارتباطی‌ صورت‌ می‌گیرد که‌ می‌توان‌ آنها را تحت‌عناوین‌ ارتباطات‌، امور فرهنگی‌ و نمایشگاهها، انتشارات‌، سنجش‌ افکار و پژوهش‌ و برنامه‌ریزی‌دسته‌بندی‌ کرد. برخی ابزارهای مورد استفاده در روابط عمومی شامل موارد زیر است:

در واقع می توان تعریف روابط عمومی را اینطور جمع بندی کرد که در واقع تلاشی برای نشان دادن سازمان به بهترین وجه ممکن است .همیشه پشت سر روابط عمومی کاردان و موثر، مدیریتی آگاه و مدبر وجود دارد و بدون این پشتیبان، کوشش های روابط عمومی به جایی نخواهد رسید .